Ἡ
ἀνάσα εἶναι ἁπλή, εἶναι καί θεία.Πηγή της ἔχει τήν πνοή τοῦ Θεοῦ.
Μέ τήν ψυχή ἡ ἀνάσα παίρνει ρυθμό.
Γίνεται ἀναπνοή.
Ὅταν ἔχει αἴσθηση Θεοῦ γίνεται ἄνω-πνοή, φωτισμός καί εἰρήνη.
Ὅταν δέν ἔχει γίνεται ἄγχος, ἀγχόνη τῆς ψυχῆς.
Ἡ ἀνάσα μᾶς παρέχει τή δυνατότητα τῆς πορείας
ἀπό τό κατ᾿ εἰκόνα στό καθ᾽ ὁμοίωση.
Τή δυνατότητα νά συντονιστοῦμε
ὄχι μόνο μέ τήν ὑλική διάσταση ἀλλά καί μέ τό μυστήριο.
Κατά τή συνείδηση καί ὁ ρυθμός τῆς ἀναπνοῆς.
Ἡ ὠκεάνια ἀνοιχτοσύνη τῶν ὁριζόντων, ἡ μυρωμένη πνοή τοῦ ἀπόβροχου,
κάθε μορφή καί αὔρα τῆς κτίσεως,
δίνουν στήν ψυχή ἕναν ἰδιαίτερο βηματισμό ἀναπνοῆς.
Ἡ ἀναπνοή προσπαθεῖ νά συντονιστεῖ μέ τά μυστήρια τῆς Δημιουργίας,
νά μετέχει στά θαυμάσιά της.
Τότε ἡ ἀνάσα προσλαμβάνει ὄχι μόνο τό ὀξυγόνο
ἀλλά καί τή χάρη τοῦ Θεοῦ πού σκηνώνει στή Δημιουργία.
Ἡ ἀναπνοή γίνεται μεθεκτική δυνατότητα.
Ὁ Θεός εἶναι ἐγγύς. Ἡ ἀνάσα ἀνοιχτή.
Ἐν δυνάμει πέρασμα ἀπό τό κατά φύσιν στό κατά χάριν.
Ἡ ἀναπνοή ἀποκτᾶ συνειδητότητα.
Ἀναπνέει ὄχι μόνο τό κορμί ἀλλά ὅλη ἡ ὕπαρξη.
Ἀποκτᾶ ἡ ἀνάσα προσευχητική προσοχή, συστολή και ἐγρήγορση,
ἐγκαρτέρηση καί ἐγκράτεια, μακροθυμία καί φόβο Θεοῦ
δηλαδή συμπάσχουσα ἀγάπη.
Ἡ ἐγγύτητα τοῦ Θεοῦ τῆς χαρίζει πραότητα καί παραδείσια καθολικότητα.
Ὁ Θεός ἐμπιστεύεται τήν πνοή του στήν ἀνάσα μας
γιά νά λειτουργεῖται ὁ κόσμος του.
Ἡ φυσική ἀναπνοή μετουσιώνεται σέ προσκύνηση
καί ἡ προσκύνηση σέ ἀναπνοή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου